Ik heb je glimlach opgeslagen op mijn harde schijf.
Ik heb er back-ups van gemaakt en er encryptie opgezet.
Ze staan op meerdere schijven en bewaar ze goed onder mijn bed.
Jouw glimlach zal mij later helpen.
Op sombere dagen kijk ik dan naar jouw lach,
en dan voel ik de somberheid verdwijnen.
Want jouw vrolijkheid maakt mijn dag.
Als jij een harde regenbui was.
Dan was ik het zaadje wat erdoor ging groeien.
Ik zou mooie groene bladeren krijgen,
En in alle kleuren bloeien.
Als jij een harde sneeuwbui was.
Dan was ik het kind wat erin ging spelen.
Ik zou de hele dag bezig zijn,
Je zou me niet vervelen.
En als jij mijn sterrenhemel wil zijn.
Dan zal ik de hele nacht naar je staren.
Tot de dood ons scheidt,
Over vele tientallen jaren.
Er zijn deuren die gaan naar plekken waar jij niet hoort te zijn.
De weg vinden is soms erg moeilijk.
Zeker na een periode van verdriet wanhoop en pijn.
Jij bent te goed om opgesloten te zitten achter de verkeerde deur.
Behoed jezelf voor donkere deuren.
Maar open alleen die, die met felle kleuren.
En als je het even niet kan zien omdat het allemaal te donker is.
Open ik mijn deuren en geef ik je een lichtje voor in de duisternis.
Stel je voor en ga gewoon eens met me mee,
In gedachten naar de duinen, het strand en de zee.
In deze gedachte loop je op het strand,
Langs duinen, schelpen en water, verder niets aan de hand.
Op dit strand krijg je het gevoel van rust, dat nog bestaat.
Het geeft je kracht en vertrouwen, dat je pijn weer overgaat.
Wanneer het erg veel is, neem dan even de tijd en denk aan deze kust
Je vindt er kracht en vertrouwen, een welverdiende rust.
Alles kan vandaag gebeuren,
Ik weet niet wat ik ga doen.
Het kan alleen maar mooi worden,
Misschien vind ik wel een miljoen.
Of 10 euro, dat vindt ik eigenlijk ook al veel.
En ook al vind ik helemaal niets,
Ik weet zeker dat ik me niet verveel.
Ik ga er gewoon op uit en geef iedereen een lach.
Ik geniet van ieder bloempje en bijtje, en zeg iedereen gedag.
Vandaag kan het de mooiste dag van mijn leven zijn,
Want vandaag heb ik niks te doen en is er alleen maar zonneschijn.
Ik kwam vandaag dezelfde wolken als gisteren weer tegen.
Misschien waren ze een heel klein beetje van plaats veranderd.
Lichter van kleur en hoger gestegen.
Afgelopen tijd heb ik ze iedere dag bekeken.
Soms waren ze groot en donker.
Maar vandaag was de zon weer aan het doorbreken.
Want donkere wolken lossen op door het licht.
Die paar mooie warme stralen,
Zorgen voor rust en evenwicht.
Morgen kom ik dezelfde wolken weer tegen.
En ook dan kijk ik weer trots omhoog,
Met kou, regen en zonneschijn,
En zo af en toe een regenboog.
Elke dag veranderd het leven,
Geluk, verdriet,
Meestal om het even.
Je hebt gezond, gelukkig ,zaai en vertrouwd,
Een gevoel van zekerheid,
Op dingen waarvan je houd.
Maar elke dag verandert het leven,
Zonder controle moet je toekijken,
Hoe stukjes geluk worden weggegeven.
De zekerheid ontnomen.
Het vertrouwen in mijn lichaam gebroken.
Maar elke dag verandert het leven,
Het worden andere dingen,
Misschien niet beter,
Maar ik zal er om gaan geven.
Want elke dag veranderd het leven,
en wat vandaag niet kan,
Wordt me morgen misschien gegeven.
Met het groen hier om me heen.
Rustig langs het schitterende water.
Even geen probleem.
Uren lang zit ik hier.
De vogels schreeuwen.
Het water kabbelt zacht.
Mijn blik is open.
Ik voel de kracht.
Het is overal om me heen.
Hier lang de kant, in het water.
De lucht, de wolken.
Het is allemaal een.
In gedachte rust ik zacht.
O, Wat heb ik hier lang op gewacht.
De zon doet mij goed.
De stralen op het water.
Een schitterende gloed.
Zo heb ik alles lief.
En geeft dit gevoel mij een nieuw perspectief.
’s Morgens sta ik op,
met een meisje in mijn kop.
Ze woont daar sinds twee weken,
en is daar liefde aan het kweken.
Ze is in mijn hoofd gesprongen op het werk,
en haar liefde maakt me sterk.
Dit meisje vervult mijn leven,
een gevoel niet overdreven.
Meer nog dan ik ooit kan beschrijven,
wil ik dat zij voor altijd in mijn hoofd zal blijven.
Ze is bijzonder warm, lief en open,
een gevoel waarop ik alleen kon hopen.
Want alles waarvan ik ooit alleen kon dromen,
is uitgekomen toen zij in mijn hoofd kwam wonen.
Lief, warm meisje, mooie vrouw,
blijf in mijn hoofd, ik hou van jou!
4 stuks, oh wat fijn.
Pas geboren, lief en klein.
2 hebben bijna hun oogjes open.
Wat een mooi, warm nest.
Kijk naar de moeder daar liggen.
Ze doet echt heel erg haar best.
Kijk hiernaar en je denkt:
Had iedereen maar zo’n warm nest.
Het is zo vreselijk oneerlijk,
Niet alle ouders doen zo hun best.
Om te creëren wat kinderen willen,
Zo’n veilig en warm nest.
Voordat je wegloopt,
in het donker, de regen in,
tussen de bomen door,
almaar door,
wil ik je nog iets zeggen,
iets uit mijn hart,
wil ik je geven.
Geluk schuilt niet onder bomen,
geluk kun je niet zoeken.
Geluk komt, maar laat het gewoon komen.
Ga niet rennen of schuilen,
maar loop gewoon.
En als je moet,
ga dan huilen.
Ontvluchten kan altijd nog,
ga gewoon rechtdoor.
Je doel is al in zicht,
je moet het eerst nog vinden.
Dat wil ik je zeggen,
met dit gedicht.
